Skąd się wzięły w Polsce  pierogi?

Legenda głosi, że św. Jacek Odrowąż przywiózł je z Kijowa. Był zachwycony ich smakiem, poznał je podczas swoich podróży misyjnych w XIII wieku po Rusi, dzisiejszej Ukrainie. Stąd też wzięła się nazwa – pierogi ruskie. Wprawdzie wtedy jeszcze w Europie nie znano ziemniaków, więc pewnie były z innym nadzieniem np. z serem, kaszą, kapustą, owocami … Kult św. Jacka jest rozpowszechniony na wielu kontynentach i w wielu krajach, ale tylko w Polsce jest on św. Jackiem z Pierogami.

W Ukrainie pierogi są daniem narodowym – w zachodniej części kraju mówi się na nie „pyrohy”, a ogólnie znane są jako „warenyky”.

W Ukrainie robi się pierogi z różnym nadzieniem:

– ziemniakami i smażoną cebulą;

– serem i ziemniakami;

– drobno posiekaną kapustą i grzybami;

– podsmażonymi grzybami;

– serem „wurda” (typu Ricotta);

– słodkim serem;

– bryndzą;

– fasolą i grzybami;

– kaszą jaglaną i skwarkami;

– kaszą gryczaną i grzybami;

– szpinakiem;

– makiem;

– owocami;

– mięsem albo podrobami;

– tłuczonym grochem i kaliną;

i w wielu innych kombinacjach…

Pierogi podaje się na gorąco z wody albo podsmażane, w zależności od nadzienia. Polane skwarkami, podsmażoną cebulką, roztopionym masłem, śmietaną, miodem, musem owocowym… Pierogi najlepiej popijać Kwasem Chlebowym, albo piwem, ale tylko jasnym, polecamy Obolom Pszeniczny.

O pierogach w literaturze polskiej:

1. „Święty Jacek działał w Polsce i na Rusi, był także przeorem w Kijowie, a stamtąd właśnie przyszły do nas wigilijne pierogi, knysze, kulebiaki. …” [w:] Helena Szymanderska. Polska wigilia. 2000;
2. „Dopiero po II wojnie światowej zaczęto jeść pierogi na Warmii i Mazurach, gdzie rozpowszechniły się one głównie dzięki przesiedleńcom ze wschodu.”[w:] Edward Waligóra. Pożywienie ludności wiejskiej, praca zbiorowa. 1973. str. 57
3. „Repatrianci gotują często pierogi ruskie (których zwłaszcza Ślązacy przeważnie nie uznają), kaszę gryczaną („hreczaną”)…” [w:] K. Kwaśniewski. Adaptacja i integracja kulturowa ludności Śląska po drugiej wojnie światowej. 1969;
4. „Galicjanie chętnie jadali pierogi ruskie, nieznane w innych dzielnicach…” [w:] Joanna Nowosielska-Sobel, Grzegorz Strauchold. Trudne dziedzictwo: tradycje dawnych i obecnych mieszkańców Dolnego Śląska. 2006
5. „ruskie pierogi, pierogi nadziewane farszem z mielonych ziemniaków i sera (twarogu)”[w:] K.
6. Węgorowska. Językowe świadectwa kultury i obyczajowości Kresów. 2004